- لسان السبع (لِ نُسْ سَ بُ)
نباتی است دوائی، برگش دراز و اطراف او مانند اره و صلب وسبز مایل به سفیدی و زردی و شاخها پراکنده و بقدر دو ذرع و بر سر آن قبه ای مستدیر و گلش بنفش و بیخ او مربع و سیاه و ربیعی است. در سوّم گرم و خشک و طبیخ او جهت حصاه گرده و مثانه و فرزجۀ بیخش جهت گشودن حیض و اخراج جنین نافع است. (تحفۀ حکیم مؤمن). ورق حدید الاطراف کاسنان المنشار جعد خشن فیه مراره وحده حار یابس فی الثانیه یفتت الحصی قیل عن تجربه و یدرویسقط الاجنه نقلاً و لانعرفه. (تذکرۀ ضریر انطاکی)
